Ένα καλοδομημένο και καλοφτιαγμένο έργο βρίσκει τους ιδανικούς ερμηνευτές του και «ξεκλειδώνεται» μέσα από το διαχρονικό (ασιατικό και ρωμέϊκο) θέατρο σκιών.
Από τον ποιητή, θεατρολόγο και κριτικό Κωνσταντίνο Μπούρα
Από τα σημαντικότερα έργα του διεθνούς ρεπερτορίου, ανθεκτικό στην οξύτητα του Χρόνου, γιατί κάτω από τον απλοϊκό διάλογό του και τις γραφικές φιγούρες υπάρχει αλήθεια, υποκρύπτεται οξυτάτη κοινωνική παρατήρησις, πολιτικός σχολιασμός και προοικονομείται η γνώση κι η απελπισία που προκαλεί στον προσεκτικό παρατηρητή η αλλοτριωμένη κι αποκομμένη από τη Φύση ανθρώπινη κατάσταση. Με τον πλέον απλό και ανώδυνο τρόπο, ακίνδυνο επιφανειακώς για κάθε λογοκριτή και κάθε αρχή που θα ήθελε να ποδηγετήσει την ελεύθερη έκφραση, αυτό το αριστουργηματικό θεατρικό έργο ενός μεγάλου αριστερού ποιητή και διανοητή κρύβει την υπαρξιακή ανησυχία όλων των αγρυπνούντων πνευματικών ανθρώπων για την κατάντια του νοήμονος όντος, που ακόμα κι αν κάποτε ήταν κορωνίδα της δημιουργίας και παραμένει στην κορυφή της διατροφικής πυραμίδας εκπίπτει διαρκώς πνευματικώς και υλικώς αφού αποκόπηκε από τη φύση, έχασε το μέτρο και την αίσθηση της ισορροπίας και παραδέρνει μέσα σε φοβίες, πάθη και παράνοιες επιχειρώντας να καλύψει πλαστές ανάγκες ενώ οι πραγματικές χάσκουν διαρκώς ανεκπλήρωτες. Μάλιστα. Το λεγόμενο «πολιτισμικό ή ιδεολογικό εποικοδόμημα» σύμφωνα με τον μαρξισμό, βρίσκει εδώ την μεγαλύτερη απογύμνωση κι αποδομείται εμμέσως δια του χλευασμού και της πλαγίας ειρωνείας. Μία φτωχή «μικρο-αστική» οικογένεια ονειρεύεται λυρικές και ποιητικές δόξες για τα τέκνα της όμως δεν έχουν να φάνε κι όταν επιτέλους ξαναθυμούνται αναγκαστικά τον φυσικό και πανάρχαιο τρόπο διατροφής αδυνατούν να διατηρήσουν τα κεκτημένα τους, να περιχαρακώσουν την περιουσία τους και καταρρέουν με μία αίσθηση ηδονικής παρακμιακής ανακούφισης για να χαθούν στο πουθενά, στον πολτό των ομογενοποιημένων και κοπαδοποιημένων αστών που σέρνονται πίσω από τον «άρτον» και τα «θεάματα» που τους πετάνε οι κρατούντες ως ψίχουλα.
Αποτελεσματική παραβολή για την παρακμή του δυτικού πολιτισμού και την ανάγκη επιστροφής στην κοινότητα, στην ομόνοια, στην ειρήνη και στην δίκαιη κατανομή των αγαθών.
Εκπληκτική παράσταση! Το θέατρο σκιών εύρημα συναπτό διατηρεί συνεκτικό το κείμενο κι αμείωτο το ενδιαφέρον του κοινού…
Από τις σημαντικότερες παραστάσεις που έχω δει στο ατμοσφαιρικό «Θέατρο Altera Pars».
Συγχαρητήρια σε όλους τους συντελεστές:
=============================================ΚείΚείμενο: Ναζίμ Χικμέτ
Σκηνοθεσία: Πέτρος Νάκος
Βοηθός σκηνοθέτη: Αγγελική Κοντού
Φωτισμοί: Κατερίνα Μαραγκουδάκη
Μουσική επιμέλεια: Αγγελική Κοντού
Επιμέλεια κίνησης: Ελβίρα Μπαρτζώκα
Παίζουν:
Μίνα Χειμώνα, Πέτρος Νάκος, Αγγελική Κοντού,
Σπύρος Σιδέρης, Ηλίας Τσουμπέλης
=============================================
H μετάφραση είναι του Έρμου Αργαίου…κλασική, των εκδόσεων ”Δωδώνη’
Κωνσταντίνος Μπούρας
info:
Το θέατρο Altera Pars παρουσιάζει το έργο «Η Γελάδα» του Ναζίμ Χικμέτ σε σκηνοθεσία Πέτρου Νάκου από τις 12 Φεβρουαρίου κάθε Δευτέρα και Τρίτη.
«Η Γελάδα», λαϊκή παραβολή, συμβολικό παραμύθι και ιδιότυπη κοινωνική σάτιρα μαζί, γράφεται στη Μόσχα το 1956, από τον πιο αγαπημένο στους Έλληνες Τούρκο ποιητή συγκεντρώνοντας όλα τα χαρακτηριστικά της πρωτότυπης και πρωτοπόρας δραματουργίας του. Με λόγια απλά, καθαρή ματιά και πνεύμα οξύ, ο μεγάλος ποιητής και τρυφερός παραμυθάς, μιλάει μέσα από το έργο του, στο σήμερα, θαρρείς και τίποτα δεν έχει αλλάξει στον κόσμο των ανθρώπων…
Μήπως πράγματι, δεν έχει αλλάξει τίποτα;Μήπως ακόμη οι άνθρωποι ψάχνουν για
έναν από μηχανής θεό να τους «σώσει» από την πραγματικότητα που δεν τους ικανοποιεί;
Ο σκηνοθέτης Πέτρος Νάκος παρουσιάζει το αλληγορικό, αλλά πάντα ανθρώπινο, σύμπαν του Ναζίμ Χικμέτ στη σκηνή του Altera Pars, με ένα φρέσκο, αληθινό τρόπο, αναδεικνύοντας τόσο το χιούμορ όσο και τη σκληρή αλήθεια ενός … «παραμυθιού».
Λίγα λόγια για το έργο
«Η Γελάδα» είναι μια αλληγορία για την εξάρτηση του σύγχρονου ανθρώπου από τον καταναλωτισμό και την παράλογη πρόσδεση της ανθρώπινης ευτυχίας στην απόκτηση υλικών αγαθών. Αποτελεί μια βαθιά κοινωνική κριτική, για την εξώθηση των ανθρώπων σ’ ένα μάταιο κυνήγι, ένα αέναο και εξαντλητικό ανταγωνισμό για οικονομική και κοινωνική ανέλιξη. Τα πρόσωπα του Χικμέτ αναδύονται γλαφυρά, μέσα από το λυρικό συμβολισμό τους. Είναι ταυτοχρόνως αρχετυπικά σύμβολα και καθημερινοί άνθρωποι πλασμένοι με τρυφερότητα και στοργή, από έναν άνθρωπο που αγάπησε βαθιά τους ανθρώπους, αγωνίστηκε και αφιέρωσε τη ζωή του στην υπεράσπιση της ελευθερίας τους.
Η υπόθεση
Μια μικροαστική οικογένεια με μεγάλα όνειρα για κοινωνική ανέλιξη, για καταξίωση, για πρόοδο και προκοπή, η μάνα, η κόρη, ο γιος… Ονειρεύονται ένα καλύτερο αύριο.
Η μάνα θέλει το καλύτερο για τα παιδιά της και τα παιδιά φορτώνονται τις προσδοκίες και τις επιθυμίες της μητέρας τους. Η κόρη θα γίνει σπουδαία καλλιτέχνης της όπερας και ο γιος ο μεγαλύτερος ποιητής της εποχής του. Όνειρα που είναι μεγαλύτερα από την πραγματικότητα που τους περιορίζει.
Λύση έρχεται να δώσει μια γελάδα… Μία παχιά γελάδα που θα κατεβάζει γάλα και το γάλα της θα γίνει βούτυρο, γιαούρτι και θα πουληθεί και έτσι θα πλουτίσουν και αφού πλουτίσουν … τότε σίγουρα όλα θα είναι καλύτερα.
Σύντομα όμως το μέσο γίνεται σκοπός και τα πάντα ανατρέπονται.
Η γελάδα ιεροποιείται, γίνεται θεός και τύραννος μαζί και φορτωμένη με όλες τις ελπίδες της οικογένειας γίνεται ο δυνάστης τους. Η γελάδα που θα τους έσωζε, τώρα τους απελπίζει. Ποιος θα βρεθεί να τους απαλλάξει από την τυραννία της;
Η παράσταση έχει επιχορηγηθεί από το Υπουργείο Πολιτισμού & Αθλητισμού.
Παραστάσεις: Δευτέρα – Τρίτη ώρα 21:00
Διάρκεια: 90’
Τιμές Εισιτηρίων: 15€ – 12€ Φοιτητικό
8€ (Ομαδικό/Άνεργοι/Α.Μ.Ε.Α)
Ηλεκτρονική προπώληση: viva.gr
Θέατρο Altera pars
Μεγάλου Αλεξάνδρου 123, Κεραμεικός
Τηλ. 210 3410011
Γράφειν 