Διαδραστικό διαδικτυακό θέατρο του μέλλοντος
Κατάληξη ανάλογα με τις επιλογές του θεατή
ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΚΡΙΤΙΚΗ
ΤΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΜΠΟΥΡΑ
«Το θέατρο του μέλλοντος, αν θέλει να επιβιώσει θα είναι αναγκαστικά διαδραστικό» (Κ. Μπούρας, Κρίσιμη Δεκαλογία, Αθήνα 2017).
Αυτή η διαδικτυακή προβολή με τον άκρως συμβολικό τίτλο «Πίσω από το πέπλο», που παραπέμπει στον Δυτικό μυστικισμό, αν όχι και στον αποκρυφισμό, συνεχίζει την συλλογιστική με την οποία γράφτηκε το έργο “Ξενοδοχείο των δύο κόσμων” από τον Έρικ Εμμάνουελ Σμιτ, που ανέβηκε το 2007 στο «Αμφιθέατρο» σε διδασκαλία Σπύρου Α. Ευαγγελάτου.
Από σκηνής (και οθόνης) πνευματική διδασκαλία. Ηθικολογικό πνεύμα. Ανάταση ψυχής. Μεταφορά μιας ωριμότητας που δεν έχει ακόμη κατακτηθεί. Διαμεσολαβημένη εμπειρία μέσα από βιβλία και ακούσματα.
Ο «δεκάλογος» του πνευματικού ανθρώπου στις σύγχρονες ομίχλες, εκεί που ακούει τις τρεις μάγισσες-μοίρες του σαιξπηρικού «Μάκβεθ» ή τα τελώνια και τα λοιπά παράξενα εξωκοσμικά όντα τής «Τρικυμίας» και του «Ονείρου Θερινής Νυκτός».
«Η ζωή είναι ένα όνειρο» του Καλντερόν ντε λα Μπάρκα σηματοδοτεί επίσης τον μυθολογικό χώρο αυτής της ονειροφαντασίας με την παρορμητική συνειρμικότητα όπως στο «Ονειρόδραμα» του Αύγουστου Στρίντμπεργκ.
Συμβολισμός και φαντασιοπληξίες που μας προετοιμάζουν για μια νέα φάση του πανανθρώπινου πολιτισμού, που έχει ήδη ανατείλει, χωρίς Θεό, αλλά με την ρομποτική Τεχνολογία και την Κυβερνητική στον χηρεύοντα ρόλο.
Μετά τον «Θάνατο του Θεού», σύμφωνα με τον Νίτσε, «πού είμαι;» συνιστά το αγωνιώδες ερώτημα του πρωταγωνιστή αυτής της ξεχωριστής παράστασης με την απλοϊκή πολυδιαστασιακότητα.
Λόγος βεβαρυμένος από τα πολλά σύμβολα, αλλά όχι και πεποικιλμένος. Μέσα από τις επαναλήψεις του καγχάζοντος Χορού, που λειτουργούν και ως επωδοί, απομυθοποιούνται όλες οι μέχρι τώρα μυθοπλασίες του ανθρωπίνου είδους περί «επέκεινα», «μεταφυσικής», «μετενσάρκωσης» και άλλων δαιμονίων επινοήσεων της υπαρξιακής ανασφάλειάς μας. Δεν εξαιρείται καμία αρχαία μυθολογία και δοξασία από αυτή την αποδομητική κραυγή που εντάσσεται στην περιρρέουσα ατμόσφαιρα μιας κακώς ή καλώς εννοουμένης «μετανεωτερικότητας».
Εναπόκειται στον θεατή να διαλέξει ανάμεσα σε: Θάνατο – Ζωή – Τρίτη Επιλογή. Εγώ διάλεξα τη ΖΩΗ. Μαγική μέσα στην σουρεαλιστική απιθανότητά της. Απομένει σε εσάς να ανακαλύψετε τις άλλες δυνατότητες.
Το αδιέξοδο της ατολμίας, το χάος της διαρκούς αναβολής, η φυλακή των φόβων, η αμφιταλάντευση των αισθημάτων, η απελπισμένη προσπάθεια να εκλογικεύσουμε το Χάος και να ελέγξουμε τις άπειρες δυνατότητες μιας ύπαρξης καταταλαιπωρημένης από την επίγνωση του αναπόδραστου τέλους.
Πανάρχαια ερωτήματα, παραδοσιακή (θα έλεγα) η αντιμετώπισή τους. Ποιητικός λόγος υψηλής συμπυκνώσεως. Από τα θετικά αυτής της παραστατικής απόπειρας τιθασεύσεως του Α-πείρου.
Χοροθεατρική πανδαισία αγωνιωδών ιδεολογημάτων. Ο τρόμος του κενού γεμίζει τα κενά της προϊστορικής ανάγκης μας για Τέχνη. Horror vacui. Vacuum tremens. Και η ανάγκη του τυφλού να δει το Φως.
Ο Δρ Κωνσταντίνος Μπούρας είναι Επισκέπτης Καθηγητής στο ΕΚΠΑ και ποιητής
info:
https://www.viva.gr/tickets/theater/streaming/piso-apo-to-peplo/
ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΠΛΟ
Η πρώτη διαδραστική online θεατρική παράσταση!
Η τύχη του ήρωα βρίσκεται κυριολεκτικά στα χέρια σου!
Τι συμβαίνει όταν η ψυχή αποφασίζει να εγκαταλείψει το σώμα;
Τι συμβαίνει όταν πάψουμε να είμαστε εδώ;
Μπορούμε να είμαστε εδώ και παράλληλα κάπου αλλού;
ΠΛΟΚΗ :
Ο Ω(μέγα) είναι ένας νέος άντρας, που ξαφνικά βρίσκεται σε μια άγνωστη γι’ αυτόν διάσταση. Σ’ αυτή τη διάσταση έρχεται αντιμέτωπος με τον εαυτό του και τις αλήθειες του.
Σημείωμα της σκηνοθέτιδας :
Η συνθήκη της πανδημίας και οι πολλαπλοί θάνατοι σε όλο τον κόσμο και στη χώρα μας, μοιραία με φέρει αντιμέτωπη με τα μεγάλα αναπάντητα ερωτήματα. Ο θάνατος υπήρξε από πάντα το μεγάλο μυστήριο. Το αναπόφευκτο της ύπαρξης μας. Το απόλυτο που οδηγεί στο τίποτα, στο όλα, στο μετά; Μήπως όμως όταν ο θάνατος συμβαίνει δίπλα μας, στους άλλους και όχι σε εμάς, στο μυαλό μας μεταφράζεται σα μια απλή κοινοτυπία; Συνειδητοποιούμε άραγε το αναλώσιμο της ύπαρξης μας ή μοιραία εγκλωβίζουμε το πνεύμα μας σε μια γραμμική καθημερινότητα ζώντας με την ψευδαίσθηση κάποιου αβέβαιου πάντα;
Η παράσταση ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΠΛΟ, γεννήθηκε στην καρδιά της πανδημίας, προβάραμε σε συνθήκες πανδημίας με ότι αυτό συνεπάγεται και κινηματογραφήθηκε ειδικά για να συναντήσει το κοινό της στις οθόνες.
HIGHLIGHT :
Το καινοτόμο χαρακτηριστικό που επιχειρήσαμε να δημιουργήσουμε, με τον συνεργάτη μου Γιάννη Τσούκα, αποκλειστικά για εσάς, είναι η επιλογή του φινάλε του έργου. Η τύχη του ήρωα είναι κυριολεκτικά στα χέρια σας. Σας δίδονται τρεις επιλογές! Ποια θα διαλέξετε;
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ :
Σενάριο / Σκηνοθεσία : Βάσια Βασιλείου
Οργάνωση / Εκτέλεση Παραγωγής : Γιάννης Τσούκας
Πρωτότυπη Μουσική : Φίλιππος Περιστέρης
Κατασκευή Μάσκας : Bασίλης Λάγγας
Κατασκευή Σκηνικών Αντικειμένων / Φωτογραφία : Τάκης Χρυσικός
Κινηματογραφιστές : Λίλα Φαρατζή / Χρήστος Αναστασιάδης
Coloring: Κατερίνα Ρέκκα
Επί Σκηνής :
Βάσια Βασιλείου
Γιάννης Τσούκας
Εύη Τσακλάνου
Προβολές: 22 & 23 Μαϊου στις 18:00 (με ελληνικούς υπότιτλους) και στις 20:00
Εισιτήρια: https://bit.ly/2T1RE0d
Trailer: https://bit.ly/3bv2L
Γράφειν 